Menu

Budowę brochowskiego kościoła p.w. św. Jerzego i Podwyższenia Krzyża Świętego rozpoczęto wmurowaniem kamienia węgielnego 7 sierpnia 1910 r., a zakończono uroczystością poświęcenia świątyni 5 listopada 1911 r.

Projekt inwestycji sporządził architekt nadradca budowlany doc. Oskar Hoßfeld, a budową kierował mistrz budowlany Dobermann.

Architekt w sposób umiejętny nawiązał do bazyliki św. Michała w Hildesheim, jednego z najznamienitszych zabytków tzw. „ottońskiego stylu budowlanego”. Szczególnie drewniany sufit brochowskiego kościoła jest niemal wierną pomniejszoną w stosunku do oryginału kopią bogatego w wystrój i detale drewnianego sufitu z Hildesheim, jedynego w Niemczech zastosowania drewnianego przykrycia w surowej bryle romańskiego kościoła.

Zewnętrzny widok absydy kościoła św. Jerzego przypomina absydę romańskiej katedry w Hildesheim. Podobnie odrzwia brochowskie skromnie nawiązują do 1000-letnich katedralnych wrót św. Bernwarda. Budowla brochowska oparta na planie krzyża również bardziej przypomina założenia katedralne.

Wysoka, o podobnych wymiarach jak długość nawy wieża, stanowiąca dominantę kościoła, górująca centralnie w krajobrazie miejscowości nawiązuje do swego odpowiednika w kościele św. Andrzeja w Hildesheim.

Lampę przed kościołem ufundował ewangelik, syn sołtysa brochowskiego Gotfryd Schulz.

Wnętrze jest o wiele bardziej bogate niż zewnętrza postać surowej bryły świątyni. Zawiera różnorodne detale architektoniczne i podzielone jest na 3 części:

  • podwójny portal bogato zdobiony w ornament roślinny
  • drewniany rzeźbiony i pozłacany ołtarz główny
  • ambona wykonana z piaskowca, zaopatrzona w reliefy z czerwonego marmuru śląskiego

Szczególnie drewniany sufit brochowskiego kościoła jest pomniejszoną i uproszczoną w stosunku do oryginału kopią bogatego w wystrój i detale dębowego sufitu kościoła klasztornego św. Michała w Hildesheim. Sufit wymalował znany dekorator wnętrz prof. August Henrich Hermann Oetken. Podobnie jak Oskar Hoßfeld związany był z Wyższą Szkołą Techniczną w Berlinie.

Również pewne detale architektoniczne i wszystkie płaskorzeźby w piaskowcu i marmurze nawiązują do tego najznamienitszego przykładu stylu „ottońskiego”, przedromańskiej sztuki w Niemczech. Wykonał je rzeźbiarz akademicki z Ratyzbony, Jerzy Schreiner.

Fundatorem krzyża w ołtarzu głównym oraz tabernakulum był właściciel majątki brochowskiego Franciszek Walter. Dołożył się również do dzwonu „Jerzy”, ambony i elementów ołtarzy oraz nie zachowanych do obecnych czasów witraży.

Fundatorem chrzcielnicy, figur Chrystusa, św. Jerzego i św. Antoniego były katolickie zrzeszenie brochowskie.

Ołtarz Najświętszej Marii Panny ufundowało brochowskie Katolickie Zrzeszenie Panien.

Kutą skarbonę na kwestę ufundował nieznany dygnitarz kolejowy.

Malowidła na dębowym suficie nawiązujące do swego odpowiednika w kościele św. Michała, najznamienitszego przykładu sztuki romańskiej w Niemczech wykonał prof. August Heinrich Hermann Oetken, z wyższej Szkoły Technicznej w Berlinie.

  • Ołtarze boczne poświęcone Najświętszej Marii Pannie oraz św. Jadwidze wykonał rzeźbiarz z Wrocławia.
  • Brochowskie organy są dziełem firmy Sauer&Sohn z Frankfurtu nad Odrą.Ich rejestr dźwięków jest imponujący wobec ich tak niewielkiego rozmiaru. Uwzględniając styl brochowskiej świątyni, wykonano je na specjalne zamówienie
  • Chrzcielnicę z piaskowca pochodzącego z Czapli koło Złotoryi, a zwłaszcza brązowe nakrycie pochodzące z warsztatu złotnika i cyzelatora Tilmanna Schmitza z Wrocławia.
  • Posrebrzany krzyż oraz drzwiczki tabernakulum zaprojektował i wykonał wrocławski rzeźbiarz Wonka. Niektóre elementy są dziełem wspomnianego Georga Schreinera (balaski z brązu).

Przeczytaj o głównych założeniach projektu inicjatywy obywatelskiej „Stop aborcji"

Aktualności

Galeria

Pozostałe

Wielki Tydzień

google facebook بازی انفجار ترفند بازی انفجار بازی انفجار رایگان بازی انفجار شرطی آموزش پوکر آموزش پوکر آنلاین بهترین سایت پوکر برترین سایت پوکر پیش بینی ورزشی