Logo

Budowę brochowskiego kościoła p.w. św. Jerzego i Podwyższenia Krzyża Świętego rozpoczęto wmurowaniem kamienia węgielnego 7 sierpnia 1910 r., a zakończono uroczystością poświęcenia świątyni 5 listopada 1911 r.

Projekt inwestycji sporządził architekt nadradca budowlany doc. Oskar Hoßfeld, a budową kierował mistrz budowlany Dobermann.

Architekt w sposób umiejętny nawiązał do bazyliki św. Michała w Hildesheim, jednego z najznamienitszych zabytków tzw. „ottońskiego stylu budowlanego”. Szczególnie drewniany sufit brochowskiego kościoła jest niemal wierną pomniejszoną w stosunku do oryginału kopią bogatego w wystrój i detale drewnianego sufitu z Hildesheim, jedynego w Niemczech zastosowania drewnianego przykrycia w surowej bryle romańskiego kościoła.

Zewnętrzny widok absydy kościoła św. Jerzego przypomina absydę romańskiej katedry w Hildesheim. Podobnie odrzwia brochowskie skromnie nawiązują do 1000-letnich katedralnych wrót św. Bernwarda. Budowla brochowska oparta na planie krzyża również bardziej przypomina założenia katedralne.

Wysoka, o podobnych wymiarach jak długość nawy wieża, stanowiąca dominantę kościoła, górująca centralnie w krajobrazie miejscowości nawiązuje do swego odpowiednika w kościele św. Andrzeja w Hildesheim.

Lampę przed kościołem ufundował ewangelik, syn sołtysa brochowskiego Gotfryd Schulz.

Wnętrze jest o wiele bardziej bogate niż zewnętrza postać surowej bryły świątyni. Zawiera różnorodne detale architektoniczne i podzielone jest na 3 części:

Szczególnie drewniany sufit brochowskiego kościoła jest pomniejszoną i uproszczoną w stosunku do oryginału kopią bogatego w wystrój i detale dębowego sufitu kościoła klasztornego św. Michała w Hildesheim. Sufit wymalował znany dekorator wnętrz prof. August Henrich Hermann Oetken. Podobnie jak Oskar Hoßfeld związany był z Wyższą Szkołą Techniczną w Berlinie.

Również pewne detale architektoniczne i wszystkie płaskorzeźby w piaskowcu i marmurze nawiązują do tego najznamienitszego przykładu stylu „ottońskiego”, przedromańskiej sztuki w Niemczech. Wykonał je rzeźbiarz akademicki z Ratyzbony, Jerzy Schreiner.

Fundatorem krzyża w ołtarzu głównym oraz tabernakulum był właściciel majątki brochowskiego Franciszek Walter. Dołożył się również do dzwonu „Jerzy”, ambony i elementów ołtarzy oraz nie zachowanych do obecnych czasów witraży.

Fundatorem chrzcielnicy, figur Chrystusa, św. Jerzego i św. Antoniego były katolickie zrzeszenie brochowskie.

Ołtarz Najświętszej Marii Panny ufundowało brochowskie Katolickie Zrzeszenie Panien.

Kutą skarbonę na kwestę ufundował nieznany dygnitarz kolejowy.

Malowidła na dębowym suficie nawiązujące do swego odpowiednika w kościele św. Michała, najznamienitszego przykładu sztuki romańskiej w Niemczech wykonał prof. August Heinrich Hermann Oetken, z wyższej Szkoły Technicznej w Berlinie.

Parafia Brochów. Wszelkie prawa zastrzeżone.